Liman

Pompeiopolis limanına son biçimi Hadrianus Dönem inde verilir. 143/144 yıllarında kentin Pompeiopolis olarak kuruluşunun (İ.Ö. 66/65) 209'uncu yıldönümünde basılmış Antoninus Pius sikkesi üzerinde son hali görülür. Bu sikkede limanın içinde uzanmış tanrısal figürün yerel bir ırmak tanrısını temsil eden bir tanrı; liman ile ilgili Portunus, Okeanos ya da her üçünü temsil eden bir tanrı olduğu düşünülür. Sikkeye yakından bakılırsa , Pompeiopolis limanı iki katlıdır. Batı dalga kıranının ucunda deniz feneri, doğu dalgakıranın ucunda ise elinde asa tutan bir diğer tanrı heykeli görülür. Liman çatısı üzerinde düzenli aralıklarla yerleştirilmiş küp benzeri nesneler ile ilk iki küp arasında ateş flaması yer alır. Bunların limanın aydınlatılmasında kullanıldığı sanılmaktadır.

Antoninus Pius Sikkesi 143/144 (Nau. Arch. 2010, 395)

2.yüzyıl Pompeiopolis Limanı (C. Brandon) NAUTICAL ARCHAEOLOGY, 39.2, 392.2

Dalgakıranların uzunluğu 320 metre, dalgakıran açıklığı ise 180 metredir. 1. yy. sonunda başlayıp 2. yy. ortasında inşası tamamlanan Pompeiopolis limanın yapımında Napoli-Puteoli körfezi çevresinde bulunan ve Roma Dönemi Akdeniz limanlarında yaygın olarak kullanılan volkanik külün (pozzolana harcı) varlığı ROMACONS (Roma Deniz Betonları) projesi ile saptanmıştır. Alüminyum silikatlar açısından zengin olan bu kül, su içinde kireç ile tepkimeye girerek bir dizi hidratlı kalsiyum alüminat ve silikatlar üretir. Bu maddeler su altında karbondioksit yokluğunda harcın agrega ile katı bir kütle haline dönüşmesini sağlar.

Soli Pompeiopolis Doğu Akdeniz'in en büyük limanlarından biridir. Doğu limanları, Roma İmparatorluğu için özellikle tahıl, zeytinyağı ticareti, askeri güvenlik; ayrıca kereste ve maden kaynaklarına ulaşım açısından önem taşımaktadır